Gerçek mutluluğa ancak ilahi aşka ulaşanlar kavuşur.

 Bu dünyadaki güzellere, güzelliklere, dostlara duyulan sevgiye tasavvufta geçici (mecazî) aşk denir. Bu aşk zararlı değil, gereklidir. İnsan neyi, kimi severse sevsin, yine de Allah'ı sevmiş olur; çünkü bütün güzellikler Allah'ın güzelliğinin bir yansımasıdır.Geçici aşk, hakikî (ebedî, ilâhî} aşka bir hazırlıktır. Çünkü, insan, aşkının büyüklüğü ve derinliği [...]

Bu yazı alıntıdır. Yazının orjinal adresi aşağıda belirtilmiştir.
--> Yazının devamını okumak için tıklayın(Click to Read Source)...